Ολυμπιακός: Κάποιοι πρέπει να το δουν αλλιώς. Αλλιώς…

 Ολυμπιακός: Κάποιοι πρέπει να το δουν αλλιώς. Αλλιώς…

Δεν ήταν θέμα ατόμων, αλλά συνολικό. Η ήττα του Ολυμπιακού στο Βέλγιο δεν χρειάζεται να έχει αφορισμούς, όμως η αυτοκριτική είναι απαραίτητη πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Διότι κάποιοι ή δεν βελτιώνονται ή κάνουν μπρος-πίσω.

efxes xristougena rafina mayrogonatos

Θα ήταν πραγματικά πολύ δυσάρεστο και με ουσιαστικές συνέπειες εάν η Φενέρ έβαζε κανένα δεύτερο γκολ στο τέλος και κέρδιζε την Άιντραχτ, αν και δεν φαινόταν και τόσο πιθανό. Θα ήταν να παίρνει φορά ο Ολυμπιακός και να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο.

Τώρα ό,τι έγινε έγινε όσον αφορά στο θέμα της πρώτης και της δεύτερης θέσης που ούτως ή άλλως δεν ήταν αποκλειστικά στο χέρι του Ολυμπιακού. Η ήττα από την Αντβέρπ στο Βέλγιο μπορεί να δώσει την ευκαιρία (αυτο)κριτικής για τον προπονητή και τους παίκτες ενόψει της συνέχειας. Όχι μόνον αυτής στην Ευρώπη τον Φεβρουάριο, διότι αν επαναληφθεί τέτοια εμφάνιση ο Ολυμπιακός δεν θα έχει τύχη είτε πέσει με την Μπαρτσελόνα είτε με την Σέριφ. Αλλά για το άμεσο μέλλον. Τα παιχνίδια που ακολουθούν στις εγχώριες διοργανώσεις. Και για τον τρόπο με τον οποίο προχωρούν και οπισθοχωρούν κάποια πράγματα από κάποια πρόσωπα.

Το λάθος του Μαρτίνς δεν ήταν ότι έκανε εκπλήξεις στην ενδεκάδα. Ήταν ότι οι αναμενόμενες για την αρχή επιλογές που μπήκαν άρον άρον στην επανάληψη ίσως δεν είχαν τις πιο κατάλληλες αντικαταστάσεις. Για παράδειγμα ο Ρόνι Λόπες ήταν σαφώς πιο κινητικός και επικίνδυνος από τον Ονιεκούρου. Ή ο Τικίνιο θα μπορούσε να μείνει στο γήπεδο κάνοντας στο πρώτο μέρος προσπάθεια με μεγαλύτερο πάθος από κάποιους άλλους. Κατά την άποψή μου ο προπονητής του Ολυμπιακού δεν διαχειρίστηκε καλά το ματς στην εξέλιξή του, όχι στην προετοιμασία του. Αιφνιδιάστηκε πιστεύω και αυτός και οι παίκτες του από τη δυναμική που έβγαλε η Αντβέρπ έχοντας στον πάγκο βασικούς όπως ο Ναϊγκολάν, ο Φρέι, ο Σαμάτα, ο Ένγκελς. Το περίμεναν πιο εύκολο στον Ολυμπιακό το ματς. Κι όταν την πάτησαν με ένα γρήγορο σε βάρος τους γκολ, μετά είδαν και ότι δεν είναι και τόσο απλό να ανταγωνιστείς μια ομάδα που διεκδικεί το πρωτάθλημα Βελγίου. Έστω κι αν έχει νέα παιδιά στην ενδεκάδα της. Έστω κι αν είχε ήδη αποκλειστεί.

Αυτοκριτική πρέπει να γίνει κι από τους παίκτες. Σοβαρή. Από τον Βατσλίκ μέχρι τον Ελ Αραμπί. Δηλαδή από τον καλύτερο παίκτη στο Βέλγιο και τον καλύτερο παίκτη γενικά. Κάποιοι πρέπει περισσότερο. Οι χαμηλές πτήσεις του Μαντί συνεχίζονται. Ο Λαλά και ο Ρέαμπτσιουκ δεν μπορούσαν πάλι να περάσουν μια σέντρα βγαίνοντας πολλές φορές στις πλευρές. Ο Σισέ μία κάνει σούπερ ματς, μία δεν ξέρει που πατά και πού βρίσκεται. Όλοι τους οφείλουν να κοιτάξουν πρώτα απ’ όλα τον τρόπο με τον οποίο κάθε παίκτης που ανήκει στον Ολυμπιακό υποχρεούται να δίνει τα πάντα σε κάθε ματς. Διότι ο καθένας δικαίως σκέφτεται πως μπορεί να ήταν προτιμότερο και για τον Ολυμπιακό, όπως έκανε ο Πρίσκε, να έχει π.χ. τον Βρουσάι, τον Ανδρούτσο, τον Μάρκοβιτς ακόμα και τον Καρμπόβνικ ή τον Σουρλή από την αρχή. Πιο άσχημα αποκλείεται να έπαιζε η ομάδα.

Επαναλαμβάνω ότι αφορισμοί θα είναι άδικοι για την ομάδα που είναι πρώτη με έξι βαθμούς στην Ελλάδα και πέρασε ξανά στα νοκ άουτ της Ευρώπης. Ο Ολυμπιακός, ο προπονητής και οι παίκτες του ξέρουν να αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις διότι καταλαβαίνουν και παραδέχονται τις ευθύνες τους. Με τις δηλώσεις μετά το ματς κάτι τέτοιο φάνηκε. Με τα έργα να πρέπει πάλι να είναι άμεσα, την Κυριακή κόντρα στον Άρη και σε κάθε ματς στη συνέχεια. Δίχως παρενθέσεις. Και φυσικά με κάποιους ποδοσφαιριστές, να μην έχουν πλέον και τόσο μεγάλο περιθώριο να μη βελτιώνονται. Ο νοών νοείτο…

πηγή